J. angielski

• • • Czasowniki nieregularne
    • czas przeszły
    • czas teraźniejszy
    • czas przyszły
    • moduły dodatkowe
    • Osiągnięcia - konkursy
    • Zbiór ćwiczeń
    • Zestawienie konkursów SP 16

• • • • moduły dodatkowe

      • Do Angielskie słowo "DO" jest zarówno czasownikiem leksykalnym (ma swoje znaczenie i jest używane tak jak każdy inny czasownik w zdaniu) oznaczającym w języku polskim "robić, wykonywać". Słowo "DO" jest także słowem gramatycznym, które służy do budowania pewnych konstrukcji gramatycznych. W tej drugiej formie "DO" jest czasownikiem posiłkowym lub pomocniczym.

        Odmiana czasownika DO:

        Liczba pojedyńcza
        I	do
        you	do
        he	does
        she	does
        it	does
        Liczba mnoga
        we	do
        you	do
        they	do

        DO ma trzy funkcje w języku angielskim:

        ·         służy do budowy pytań.
        W tym charakterze DO nie ma swojego tradycyjnego znaczenia. Oznacza ono jedynie informację, że dane zdanie pełni funkcję pytania w czasie Simple Present lub Simple Past np.:
        Do you learn English every day? (Czy codziennie uczysz się angielskiego?)
        Does she learn English every day? (Czy ona codziennie uczy się angielskiego?)
        Proszę zwrócić uwagę, że nawet jako słowo gramatyczne DO odmienia się przez osoby. Porównując te dwa zdania widzimy, że w pytaniu zmieniła się jedynie osoba i czasownik posiłkowy. "DO" buduje pytania w czasie Present Simple wszystkich angielskich czasowników z wyjątkiem czasowników modalnych (can, could, may. might, will, would, shall, should, need [jako czasownik modalny], ought) i czasownika "to be".
        W czasie Past Simple czasownik pomocniczy DO przybiera inną formę, a mianowicie "DID". Forma ta pochodzi od formy czasu przeszłego czasownika gramatycznego DO. Pytania w Past Simple wyglądają w sposób następujący:
        Did you see him today? (Czy widziałeś go dzisiaj?)    Did she see him today? (Czy ona go dziasiaj widziała?)
        Jak widać w powyższych przykładach w pytaniach w czasie Past Simple zmienia się jedynie osoba. DID występuje identyczne we wszystkich osobach. "DID" buduje pytania w czasie Past Simple wszystkich angielskich czasowników z wyjątkiem czasowników modalnych (can, could, may. might, will, would, shall, should, need [jako czasownik modalny], ought) i czasownika "to be".

        ·         Służy do budowy zaprzeczeń innych czasowników w czasie Simple Present i Simple Past np.:
        I do not like this movie. (Nie lubię tego filmu.)     He does not like this movie (On nie lubi tego filmu).
        Zarówno "DO NOT" jak i "DOES NOT" można skrócić do formy "DON'T" i "DOESN'T".
        W języku angielskim apostrof oznacza brak jednej lub dwóch liter.
        Tak jak w poprzednim przypadku "DO" odmienia się przez osoby. Zaprzecza ono każdy angielski czasownik z wyjątkiem czasowników modalnych (can, could, may. might, will, would, shall, should, need [jako czasownik modalny], ought) i czasownika "to be".
        W czasie przeszłym prostym (Simple Past) zaprzeczenie wygląda w następujący sposób:
        They did not know him. (Nie znali go).        He did not know him (Nie znał go).
        Zdanie te różnią się jedynie osobą. "DID NOT" można skrócić do formy "DIDN'T".

        ·         służy do akcentowania czasownika w czasie Present Simple i Simple Past np:
        W niektórych wypadkach mówca chce zaakcentować konkretny czasownik. Nie zdarza się to zbyt często np:
        I do like you (Lubie cię lub przecież cię lubię)
        She did study this (ona przecież tego się uczyła).
        Drugie zdanie jest w czasie przeszłym chociaż czasownik główny tego zdania "study" występuje w czasie teraźniejszym. Słowo posiłkowe "DID' modyfikuje ten czasownik i pokazuje jego prawdziwy czas akcentując go jednocześnie.

        To Be Going To

        Am / Is / Are + going to + Czasownik

        Zdanie twierdzące

        Liczba pojedyncza

         

        I	am	going to	buy it.	Zamierzam to kupić.
        You	are	going to	buy it.	Ty zamierzasz to kupić
        He She It	is	going to	buy it.	On /ona/ono zamierza to kupić.

         

        Liczba mnoga

         

        We You They

        are

        going to

        buy it.

        My zamierzamy to kupić. Wy zamierzacie to kupić. Oni zamierza to kupić.

        Zdanie przeczące

        Liczba pojedyncza

         

        I	am not	going to	buy it.	Nie zamierzam tego kipić.
        You	are not	going to	buy it.	Ty nie zamierzasz tego kupić
        He She It	is not	going to	buy it.	On/ona/ono nie zamierza tego kupić.

         

        Liczba mnoga

         

        We You They

        are not

        going to

        buy it.

        My nie zamierzamy tego kupić. Wy nie zamierzacie tego kupić Oni nie zamierzaja tego kupić.

         

         

        Zwrotu TO BE GOING TO używamy do:

        1. Wyrażenia planów na przyszłość (decyzja została już podjęta, przemyślana, pewne kroki zostały już uczynione w kierunku realizacji danego planu)

        • I'm going to visit my family next Suday. (W następną niedzielę zamierzam odwiedzić swoją rodzinę)
        • I'm going to buy that car. (Zamierzam kupić ten samochód)

        2. Przewidywania

        • It's going to rain. (Zbiera się na deszcz)
        • Anna Duch is going to be the next Prime Minister (Anna Duch będzie natępnym premierem)

         

        HAVE

        Tak ja poprzednie czasowniki pomocnicze, czasownik HAVE jest również czasownikiem leksykalnym mającym swoje znaczenie.

        Formy czasownika HAVE w różnych osobach:

        Liczba pojedyńcza
        I	have
        you	have
        he	has
        she	has
        it	has
        Liczba mnoga
        we	have
        you	have
        they	have

        Angielski czasownik leksykalny HAVE służy do budowy pytań, w których jest on głównym czasownikiem zdania np.:

        - Have you got a car? (Czy masz samochód?)               - Have you any time? (Czy masz czas?)

        W powyższych przykładach HAVE jest głównym i jedynym czasownikiem zdania i dlatego można nim zbudować pytanie. W języuku angielskim jest niewiele tego typu czasowników. Są to jedynie czasowniki modalne i czasownik "to be".

        Czasownik Have można również zaprzeczyć w taki sam sposób jak "to be", tzn poprzez dodanie NOT po czasowniku np.:

        - I have not got time. (Nie mam czasu).    - She has not got a car. (Ona nie ma samochodu).

        "Have not" i "has not" można skrócić do formy "haven't" i "hasn't".

        Czasownik pomocniczy HAVE

        Czasownik pomocniczy HAVE buduje wszystkie czasy w aspekcie dokonanym (Perfect) takie jak:

        Przykłady:

        I have been to England. (Byłem w Anglii).      I have done shopping. (Zrobiłem zakupy).  She has finished her homework. (Odrobiła lekcje).

        W każdym z tych przypadków, czasownik "HAVE" nie jest głównym czasownikiem zdania, a jedynie słowem gramatycznym budującym czas.

        Jako słowo gramatyczne, czyli część składowa czasu Perfect, Have służy do budowy pytań poprzez inwersję np:     Have you seen her? (Czy widziałeś ją?)      Has she gone home? (Czy ona poszła do domu?)

        Have służy również do zaprzeczeń czasowników w czasach Perfect np:

        - They have not completed the task. (Nie ukończyli oni zadania).  - He has not built a house. (Nie zbudował domu).  - "Have not" i "has not" można skrócić do formy "haven't" i "hasn't".

        Strona Bierna

        Strona bierna jest konstrukcją, która pozwala nam na przeniesienie nacisku w zdaniu z wykonawcy czynności na samą czynność. Często także bywa, że wykonawca akcji jest nieznany, bądź nie jest ważnym fakt kto daną akcję wykonuje.

        • My car was stolen.

        W powyższym zdaniu nacisk został położony na fakt, że mój samochód został ukradziony. Nie wiem jednak, lub nie jest to ważne, kto dopuścił się tego czynu. Jeśli chcemy w zdaniu przedstawić wykonawcę czynności, robimy to przy użyciu by ... .

        • The meeting was organized by the president of the company.

        Czasem użycie strony biernej jest formą grzecznościową. Na przykład:

        • A mistake was made.

        W powyższym zdaniu nacisk został położony na fakt, że został popełniony błąd. Osoba, która go popełniła nie jest wspomniana, nikogo się nie wini. Stąd zdanie w stronie biernej jest formą grzeczniejszą od zdania w stronie czynnej - You made a mistake.

        Parę słów o tworzeniu strony biernej...

        Przy tworzeniu strony biernej należy pamiętać o dwóch rzeczach. Po pierwsze, dopełnienie (object) zdania w stronie czynnej staje się podmiotem (subject) zdania w stronie biernej. Po drugie, podmiot (subject) zdania w stronie czynnej staje się dopełnieniem (object) zdania w stronie biernej, bądź jest opuszczony. Innymi słowy, przy transformacji zdań ze strony czynnej na stronę bierną, podmiot i dopełnienie zamienia się miejscami.

        • Mary wrote an e-mail . (strona czynna) - An e-mail was written by Mary. (strona bierna)

        W powyższym zdaniu:

        Mary - podmiot zdania w stronie czynnej, staje się dopełnieniem zdania w stronie biernej - by Mary

        an e-mail - dopełnienie zdania w stronie czynnej, staje się podmiotem zdania w stronie biernej

         

         

        Mowa Zależna

        W języku angielskim są dwa sposoby przekazywania czyjejś wypowiedzi.

        • mowa niezależna (Direct Speech) - dosłowne cytowanie wypowiedzi,
        • mowa zależna - (Indirect Speech lub Reported Speech) - oddanie treści wypowiedzi, tak aby zachowany był jej sens. Przekaz nie musi być dosłowny.

        Mowa niezależna nie stanowi żadnego problemu, gdyż opiera się na bezpośrednim cytacie wypowiedzi, więc zdania takie nie wymagają przekształceń, np.:

        (John says:) "I'm lazy." (John mówi: Jestem leniwy)

        Przekazanie tej informacji w mowie niezależnej brzmiałoby w następujący sposób: John said: "I'm lazy", John says: "I'm lazy", John was saying: "I'm lazy", John's said: "I'm lazy", John's been saying: "I'm lazy", itd.

        Bez względu na czas użyty w zdaniu, cytat zawsze pozostanie w oryginalnej formie. Mowy niezależnej używamy jeśli chcemy przekazać dokładną treść danej wypowiedzi.

        Oczywiście w większości wypadków nie pamiętamy dokładnej treści, a jedynie jej kwintesencję. Używamy wówczas mowy zależnej, która może stanowić pewne problemy jeśli wprowadzamy czasownik w czasie przeszłym.

        Mowa Zależna (Reported Speech)

        Mowa zależna to relacjonowanie czyjejś wypowiedzi, lecz nie poprzez cytowanie, ale poprzez przekazanie treści używając czasowników relacjujących, np.:

        (John says:) "I'm an outstanding one-of-a-kind student. (John mówi: "Jestem świetnym studentem, jedynym w swoim rodzaju.")

        Przekształcenie tej informacji w mowie zależnej może wyglądać w następujący sposób:

        • John said that he is a exceptionally outstanding student (John mówi, że jest wyjątkowo świetnym studentem) - użycie czasu teraźniejszego - tylko wtedy jeśli jesteśmy pewni, że John jest nadal świetnym studentem. Informacja "one-of-a-kind" została zastąpiona inna formą, która oznacza to samo. Mówca nie pamiętał dokładnej wypowiedzi John'a.
        • John said that he was a exceptionally outstanding student (John powiedział, że jest wyjątkowo świtnym studentem) - użycie czasownika relacjonującego w czasie past simple. Użycie czasu przeszłego synalizuje, że nie wiemy jak się przedstawia sprawa na dzień dzieisjszy.

        Z użyciem czasu przeszłego pojawiają się problemy tzn.: czas zdania oryginalnej wypowiedzi musi się zmienić na "jeden czas do tyłu". Angielski jest bardzo rygorystyczny pod tym względem. Na przykład, polskie zdanie: "Janek mówił mi, że jest chory". w języku polskim jest dwuznaczne. Możne oznaczyć, że Janek nadal jest chory lub że był chory ale już wyzdrowiał; brakuje nam kontekstu aby stwierdzić, która sytuacja jest prawdziwa. Użycie czasu przeszłego w jezyku angielskim sugeruje, że to miało miejsce jedynie w przeszłości i nie wiadomo jak sytuacja przedstawia się w dniu dzisiejszym; czyli zdanie typu: "She told me she loved me" oznacza, że kochała mnie wtedy kiedy mi to mówiła, ale niekoniecznie oznacza, że kocha mnie w dniu dzisiejszym.

         

         

         

         

        Question tags

        Question tag to małe pytanie stawiane na końcu zdania. Polskim odpowiednikiem jest "prawda", "nieprawdaż". Pytania te nie muszą być wcale pytaniami. Używając ich mówca może prosić jedynie o potwierdzenie czegoś oczywistego lub postawić je w sposób retoryczny. (Jesteś tutaj, nieprawdaż?).

        Angielski, w przeciwieństwie do polskiego, nie ma jednego słowa "nieprawdaż". Zwrot ten należy utworzyć w zależności od rodzaju zdania (twierdzące, przeczące), rodzaju zaimka osobowego, czasownika i czasu, w którym on występuje.

        Zasada tworzenia:

        Typ zdania

        • zdania twierdzące - "question tag" przeczący np: She was here, wasn't she?
        • zdania przeczące - "question tag" twierdzący np: He isn't tall, is he?

        Czasownik i czas

        • czasownik "to be" - "question tag" - użycie czasownika "to be" np: She is pretty, isn't she?
        • czasowniki modalne - "question tag" - użycie czasownika modalnego np: You would do it, wouldn't you?
        • inne czasowniki - "question tag" - użycie słowa posiłkowego
          - do lub does w Present Simple np: She plays tennis, doesn't she?
          - did w Past Simple np: She went there, didn't she?
          - has, have lub had w Perfect Tenses np: He had read this, hadn't he?, They have been there for two days, haven't they?
          - will w Future Tenses np: She will study in Gdansk, won't she?

        Zaimek osobowy:

        • zaimki osobowe - "question tag" - użycie tego samego zaimka osobowego np: She is reading, isn't she?
        • zaimki nieokreślone - "question tag" - użycie "they" np: Everyone is here, aren't they?

        Czas present simple

        • POSITIVE
        • You often play with them, don't you?
        • I am what I am, am I not? lub aren't I?
        • She is a student, isn't she?
        • She can play the piano, can't she?
        • He must stay here, musn't he?
        • They should be writing a test at the moment, shouldn't they?
        • I have to go, haven't I? lub don't I?
        • Everyone has this book, don't they? lub haven't they?
        • We read a lot of books, don't we?
        •  
        • NEGATIVE
        • I can't stand math, can I?                                          She isn't very bright, is she?
        • They don't come here often, do they?                      He doesn't care, does he?

        Czas present continuous

        • POSITIVE
        • You are writing a letter, aren't you?                        I am being smart, aren't I?
        • She is waiting in the living room, isn't she?
        •  
        • NEGATIVE
        • Nobody is caring here, are they?                             We aren't making any progress, are we?
        • He is asking too many questions, is he?

        Czas past simple

        • POSITIVE
        • You played this game, didn't you?                            I was here last night, wasn't I?
        • She wrote this letter, didn't she?
        • NEGATIVE
        • Nobody knew that she was coming, did they?
        • We didn't understand that it was a difficult problem, did we?
        • He didn't seem to be paying attention, did he?

        Czas past continuous

        • POSITIVE
        • You were writing a letter, weren't you?                             - I was being smart, was't I?
        • She was waiting in the living room, wasn't she?
        • NEGATIVE
        • Nobody was caring here, were they?                             - We weren't making any progress, were we?
        • He was asking too many questions, was he?

        Czas present perfect i present perfect continuous

        • POSITIVE
        • You have read this article, haven't you?                 - They have been to Japan, haven't they?
        • She has been waiting in the living room, hasn't she?
        • NEGATIVE
        • Nobody has known her, has they?                          - We haven't bought a house yet, have we?
        • He hasn't asked too many questions, has he?

        Czas past perfect i past perfect contiunous

        • POSITIVE
        • You had read this article, hadn't you?                        - They had been to Japan, hadn't they?
        • She had been waiting in the living room, hadn't she?
        • NEGATIVE
        • Nobody had known her, had they?                                - We hadn't bought a house yet, had we?
        • He hadn't asked too many questions, had he?

        Czas future simple

        • POSITIVE
        • You will play with them, won't you?
        • She will stay here, won't she?
        • They will pass this exam, won't they?
        • She will be able to do it, won't she?
        •  
        • NEGATIVE
        • I won't be able to stay, will I?
        • She won't lend me that book , will she?
        • They won't come here at all, will they?
        • He won't care about it, will he?

         

         

        Relative clauses

        Zdania względne są zdaniami podrzędnymi, które poprzedzone są zaimkiem względnym lub przysłówkiem i opisują wyrażenie rzeczownikowe.

        Zdania względne dzielą się na

        • określające (defining)
        • nieokreślające (non-defining)

        Zdanie względne określające nie ma przecinka, ponieważ informacja w nim zawarta jest niezbędna do zidentifikowania osoby czy przedmiotu.

        Zdanie względne określające	Zdanie względne nieokreślające
        The girl who is sitting in the corner is my sister. Informacja wporwadzona przez "who" jest niezbędna do sprecyzowania o kim mówimy, czy też piszemy. Dlatego nie jest ona odzielona przecinkiem.	The girl who is sitting in the corner, who is my sister, is waving at us. Informacja "who is my sister" jest informacją dodatkową, bez której i tak wiadomo o kogo chodzi. Z tego typu informacjami wtrąconymi stosuje się przecinek.

        Zaimki względne

        Zaimek względny	Użycie	Przykład
        Who	w stosunku do ludzi	I know the man who is reading the book.
        Which	w stosunku do zwierząt i rzeczy	Where is the book (which) I gave you?
        Which	w odniesieniu do całego zdania (polskie "co")	He's been lazy all his life, which doesn't supprise me. (Jest leniwy całe życie, co mnie nie dziwi)
        Whom	Formalne dopełnienie	The woman whom I see is my teacher. (w mowie potocznej używa się "who")
        Whose	dzierżawcze, wyrażające posiadanie (ludzie, zwierzęta, rzeczy)	The woman whose car you just bumped into is at tha shop, over there.
        That	w stosunku do ludzi, zwierząt i rzeczy	The man that I saw yesterday.
        Przesłówek względny	Użycie	Przykład
        Why	określenie powodu	This is the reason why I'm here.
        Where	określenie miejsca	I want to work for the company where you work.
        When	określenie czasu	The day when we met was the most wonderful day of my life.

         

        Zaimki względne (Relative Pronouns) mogą być pomijane w zdaniach nieokreślających np:

        • Did you talk again to that girl we met at the library? = Did you talk again to that girl that we met at the library?
        • Where is the book I showed you yesterday? = where is the book which I showed you yesterday?

        Zdania względne mogą być również skracane np:

        • Do you see the dog which is sitting on the carpet? = Do you see the dog sitting on the carpet?

         

        Contractions

        Słowa angielskie są bardzo często skracane. Oto wykaz najbardziej popularnych skrótów. Większość przykładów może występować w dowolnej osobie:

        Krótka forma	Długa forma
        I'm	I am
        She's	She is
        She's	She has
        You're	You are
        I'll	I will
        I'll	I shall
        I've	I have
        She'd	She would
        She'd	She had
        There's	There is
        Here's	Here is
        He'd like	He would like
        He'd better	He had better
        Aren't	Are not
        Isn't	Is not
        Won't	Will not
        Haven't	Have not
        Hasn't	Has not
        Wouldn't	Would not
        Hadn't	Had not
        Wasn't	Was not
        Weren't	Were not
        Can't	Cannot
        Couldn't	Could not
        Shouldn't	Should not
        Don't	Do not
        Doesn't	Does not
        Didn't	Did not
        Gonna	Going to
        Wanna	Want to
        Gotta	Got to
        Oughta	Ought to
        Ain't	am not, is not, are not, have not, has not, don't, does't didn't

         

        
        
        

        Used to - Be used to - Would

        USED TO

        Jest formą której używa się do wyrażania zwyczajów, nawyków lub stanów z przeszłości. Dosłownie znaczy ona "zwykłem, zwykł, zwykła, etc."

        • My wife used to order personalized jewelry. (Moja żona zwykła zamawiać biżuterię na zamówienie).
        • She used to visit the local jewelry store every Monday.(Zwykła odwiedzać sklep jubilerski w każdy poniedziałek).
        • He used to be a good student. (On był [zwykł być] dobrym uczniem).

        Poprzez użycie formy "used to" słuchacz zakłada, że nawyk, o którym mówimy już nie istnieje.

        Zaprzeczeniem "used to" jest "didn't use to" lub "didn't used to"

        (Obie formy są poprawne, chociaż niektórzy gramatycy mogą mieć problem z ostatnią konstrukcją).

        I didn't use to read a lot when I was your age, but now I'm like a bookworm spending most of my time in the library.

        Innym odniesieniem sie do nawyków z przeszłości jest użycie "would"(więcej na temat would) np: I would sometimes jog in the morning. "Would" nie może być użyte z czasownikami opisującymi stany np: I used to live in Warsaw - a nie - I would live in Warsaw.

        Would musi wyrażać czynności, które się powtarzały.

        "used" jest także przymiotnikiem oznaczającym "przyzwyczajony, przyzwyczajona, etc". Być przyzwyczajonym do czegoś to "be used to something". Przymiotnik ten wymaga przyimka "to" po którym używa się czasownika z końcówką "-ing" (Gerund - czasownik w roli rzeczownika).

        • I'm used to reading in bed. (Jestem przyzwyczajony do czytania w łóżku).
        • She is not used to going for walks. (Ona nie jest przyzwyczajona do spacerów).
        • They're used to working hard. (Są przyzwyczajeni do ciężkiej pracy).

        WOULD

        Podobnie jak "used to", "would" służy do do wyrażania zwyczajów i nawyków w przeszłości. Nie wyraża natomiast stanów, np: "I would live in Warsaw when I was 10" jest zdaniem niepoprawnym. "would" jest bardziej poetyckie niż "used to".

        • I would visit my grandma every summer. (Odwiedzałem babcię każdego roku).
        • She would do a lot of trekking when she lived in Zakopane. ( Zwykła dużo chodzić po górach kiedy mieszkała w Zakopanem).
        • They would often fight one another. (Zwykli się często bić).
      
      

       

      Pytania

      Inwersji używa się kiedy głównym czasownikiem pytania jest czasownik to be np.: Is he here? (Czy on jest tutaj?). W przykładzie tym nie ma innego czasownika poza czasownikiem to be, co wcale nie znaczy, że nie można użyć kilku czasowników w pytaniu np.: Is here the man who wears that funny hat and who sings when he looks at you? (Czy jest tutaj facet, któy nosi ten śmieszny kapelusz i śpiewa kiedy patrzy na ciebie?). W przykładzie tym jest kilka czasowników: wears, sings i looks, które służą do opisu człowieka, o którego nam chodzi (użyte w relative clauses, które pełnią funkcje opisową). Czasownikiem głównym jest natomiast czasownik to be.

      Inwersji używa się również z czasownikiem to have np.: Have you got a new car? (Czy masz nowy samochód). Czasownik have jest głównym czasownikiem tego pytania.

      Istnieją inne przypadki tworzenia pytań przy użyciu inwersji. Poniższy zestaw przedstawia wszystkie przypadki użycia inwersji w budowie pytań w języku angielskim:

      1. W pytaniach w których występuje czasownik to be lub to have jako główny czasownik pytania

      • Present Simple - czasownik to be lub to have jest głównym czasownikiem pytania np.:
        - Have you got time? (Czy masz czas?)
        - Is she at home? (Czy ona jest w domu?)
        - Has he got a house? (Czy on ma dom?)
        - Are they smart? (Czy oni są mądrzy?)
        - Have I enough strength to finish this? (Czy mam wystarczająco dużo siły żeby to skończyć?)
        - Am I tall? (Czy jestem wysoki?)
      • Past Simple - czasownik be [was lub were] jako główny czasownik pytania - czasownik have [had] jako główny czasownik pytania,
        - Was he in New York last year? (Czy on był w Nowym Yorku w tamtym roku?)
        - Were they at school yesterday? (Czy oni byli wczoraj w szkole?)
        - Had he really a job when he was 16? (Czy naprawdę miał pracę kiedy miał 15 lat?)

      2. W pytaniach tych występuje czasownik to be lub to have jako czasownik posiłkowy służący do budowy czasów takich jak:

      • Present Continuous (czasownik to be jako czasownik posiłkowy),
        Is she coming to the party? (Czy ona idzie na przyjęcie?) - "is" jest jedynie słowem pomocniczym. Czasownikiem głównym tego pytania jest "coming", które występuje ze słowem pomocniczym dając w rezultacie "is coming".
      • Present Perfect (czasownik have jako czasownik posiłkowy),
        Have you completed the assignment yet? (Czy już skończyłeś zadanie?) ("Have" pełni jedynie funkcję pomocniczą - głównym czasownikiem jest "completed")
      • Present Perfect Continuous (czasownik to be w present perfect [has been lub have been], a więc tak naprawdę to inwersja czasownika "have"),
        Have we been really running for two hours? (Czy rzeczywiście biegamy od dwóch godzin?). Głównym czasownikiem jest "running" - czasownik "have' i 'been" są jedynie słowami pomocniczymi do budowy czasu.
      • Past Continuous (czasownik be [was lub were]),
        Was he looking at you when he was here? (Czy patrzył na ciebie jak tu był?)
      • Past Perfect (czasownik have jako czasownik posiłkowy)
        Had you worked for this company when you were in Germany? (Czy pracowałeś dla tej firmy jak mieszkałeś w Niemczech?)
      • Past Perfect Continuous (czasownik to be w past perfect [had been], a więc tak naprawdę to inwersja czasownika "have"),
        Had they been studing mathematics for three years when we visited them last July? (Czy studiowali matematykę od 3 lat kiedy odwiedziliśmy ich w lipcu ubiegłego roku?)

      3. W pytaniach, w których używa się czasowników modalnych takich jak : will, might, may, could, should, would, shall, etc.

      • Will you go there in the summer? (Czy pojedziesz tam latem?)
      • Should I go there and talk to him? (Czy powinienem tam pójść i z nim porozmawiać?)
      • May I open the window? (Czy mogę otworzyć okno?)
      • Can you swim? (Czy potrafisz pływać?)
      • Would you like some ice cream? (Czy chciałbyś loda?)

      Czasownik posiłkowy do, does i did

      Angielskie pytania w czasie Present Simple i Past Simple budowane są za pomocą słowa posiłkowego do, does i did.

      • Present simple - użycie czasownika posiłkowego do i does (does występuje jedynie w trzeciej osobie: he, she, it):
        - Do you speak English? (Czy mówisz po angielsku?)
        - Does she do her homework every day? (Czy ona odrabia swoją pracę domową codziennie?) - czasownik do jest także czasownikiem leksykalnym oznaczającym "robić". Czasownik posiłkowy "do" nie oznacza robić - oznacza on natomiast pytanie.
      • Past Simple - użycie czasownika posiłkowego "did":
        - Did they see you at the game/ (Czy widzieli cię na meczu?)
        - Did he pack his suitcase? (Czy spakował walizkę?)

      Who - which

      Pytania z who i which są identyczne jak w języku polskim, tzn. nie używa się w nich czasowników posiłkowych np.:

      • Who came to the party? (Kto przyszedł na przyjęcie?)
      • Which book is yours? (Która książka jest twoja?)
      • Who won the game? (Któ wygrał mecz?)

      Mowa zależna (reported speech)

      W mowie zależnej są to tak zwane "reported questions", kiedy pytający cytuje pytanie np.:

      • She asked where the post office was? (Spytała się gdzie jest poczta?)
      • He wanted to know if I could speak English (On chciał wiedzieć czy ja mówię po angielsku.)

      Forma tych pytań jest identyczna jak forma zdań twierdzących.

       

      
      

      Much - Many

      Much

      Słowo much (liczebnik) oznacza "dużo" i stosowane jest z rzeczownikami niepoliczalnymi w liczbie pojedynczej. W mowie codziennej, much pojawia się głównie w pytaniach oraz przeczeniach, natomiast w zdaniach twierdzących może występować w połączeniu z przysłówkami: so, too bądź zastępowane jest synonimem a lot / lots of .

      • We don't have much time to finish this excercise today. (time - rzeczownik niepoliczalny)
      • He has got so much money that he can afford anything he wants. (money - rzeczownik niepoliczalny)
      • Do you have much work to do? (work - rzeczownik niepoliczalny)
      • There's too much water in the tub. (water - rzeczownik niepoliczalny)

      Słowo much może również oznaczać "bardzo", np.:

      • She loves him so much.
      • He is much hated by the whole class.

      Przed określinkami (determiners) takimi jak: my, this, that, your, etc. oraz przed zaimkami można stosować much of , co oznacza "większość", "znaczna część" jakiejś całości lub "dużo" , np.:

      • Much of my house is painted red.
      • I haven't done much of the work today.

      Many

      Słowo many oznacza "dużo" i odnosi się do rzeczowników policzalnych w liczbie mnogiej.

      • There were many customers at the bank today. (customers - rzeczownik policzalny)
      • There should be many books on that shelf. (books - rzeczownik policzalny).

      Przed określinkami (determiners) takimi jak: my, this, that, your, etc. oraz przed zaimkami można stosować many of , co oznacza "większość", "znaczna część" jakiejś całości lub "dużo" , np.:

      • I don't know many of my neighbors.
      • I haven't seen many of your friends at.the party.

      A lot of

      Wyrażenia "a lot of" i "lots of" oznaczają "dużo" i używane są zarówno z rzeczownikami niepoliczalnymi jak i policzlnymi np.:

      • I have a lot of friend = I have many friends.
      • I haven't got much sugar left = I haven't got a lot of suger left.
      • There is a lot of water here = there is much water here.
      • Have you got much work to do? = Have you got a lot of work to do?

       

       

      Since/ For

      For

      FOR + określony okres czasu

      Słowo "for" oznacza polskie "od" lub "przez" . W języku angielskim używa się go do wyrażenia pewnego okresu czasu takiego jak:

      • for five days (przez pięć dni)
      • for a week (przez tydzień)
      • for two hours (przez dwie godziny)
      • for centuries (przez wieki)
      • for a minute (przez minutę)
      • for a long time (przez długi okres czasu - od dawna)

      Wszystkie te określania mówią o jakimś przedziale czasowym. Słowo for w znaczeniu "przez" "od" używa się właściwie we wszystkich czasach. "For" pokazuje początek okresu i jego koniec.

      Przykłady:

      • They cram for three hours every day. (Kują [przez] trzy godzinny dziennie)
      • They are studying for three hours today. (Uczą się dzisiaj przez trzy godziny)
      • He has known her for a long time. (Zna ją od dawna [przez długi okres czasu])
      • She has been living in Warsaw for two months. (Mieszka w Warszawie [od] przez dwa miesiące)
      • I lived in NY for four years. (Mieszkałem w Nowym Jorku przez 4 lata)
      • Will he stay here for ever? (Czy on tu na zawsze zostanie?)

      Since

      SINCE + konkretny punkt w czasie

      Angielskie słowo "since" oznacza polskie "od". Wyraża ono konretny punkt w czasie, jakąś konkretną datę np:

      • since 5 o'clock (od piątej)
      • since I was born (od kiedy się urodziłem - od moment urodzenia)
      • since Friday (od piątku)

      Słowo to pokazuje konkretny moment w czasie. oznacza ono od "tego momentu" aż do teraz. Używane jest zazwyuczaj w czasach perfect np: w czasie present perfect, present perfect continuous, past perfect, lub past simple, future perfect, future perfect continuous.

      Przykłady:

      • He has been waiting since 9 o'clock. (On czeka od 9)
      • He has been studing since he failed two exams. (Uczy się od kiedy oblał dwa egzaminy).
      • She had worked for this company since my childhood. (Ona pracuje dla tej firmy od kiedy byłem dzieckiem)

      Uwaga:

      Słowo "since" ma także inne znaczenie, a mianowicie "ponieważ". Nie jest ono wówczas przyimkiem (preposition) a przysłówkiem (adverb) np.: She is here since she likes you. (Jest tutaj, poniważ cię lubi).

       

       

       

      Some Any

      Some

      Używa się z rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi do opisu nieokreślonej ilości.

      SOME używa się :

      • w zdaniach twierdzących, np:
        - We have some English books at home. (Mamy jakieś [trochę] książek z angielskiego [angielskich] w domu)
        - I still have some coffee in my cup. (Nadal mam trochę kawy w filiżance).
        - She had some pizza for lunch. (Zjadła trochę pizzy na lunch)
      • w pytaniach, kiedy jesteśmy pewni odpowiedzi, np.
        - Did she give you some books? (Czy ona dała ci trochę [jakieś] książek? = jestem pewny, że dała)
        - Do we still have some time? (Czy mamy jeszcze trochę czasu? = wiem, że mamy)
        - Is there still some milk left in the fridge? (Czy w lodówce jest jeszcze trochę mleka? = jestem pewny, że jest)
      • w pytaniach wyrażających prośbę, np.
        - Could you give me some advice, please? (Czy mógłbyś dać mi radę?)
        - Could pass me some sugar, please? (Czy mógłbyś podać mi cukier?)
        - Would you be as kind as to lend me some money? (Byłbyś tak miły i pożyczył mi trochę pieniędzy?)

      Any

      ANY używa się:

      • w pytaniach, np:
        - Do you have any brothers and sisters? (Czy masz rodzeństwo? = nie wiem czy ma)
        - Are there any cookies left? (Czy zostało jeszcze trochę ciastek? = nie wiem czy zostało)
        - Is there any time left? (Czy jestjeszcze trochę czasu? = nie wiem czy jest)
      • w przeczeniach z "not", w znaczeniu "żaden", np.
        - She doesn't have any siblings. (Ona nie ma rodzeństwa. = she has no siblings)
        - She doesn't have any time for us. (Ona nie ma dla nas czasu. = she has no time for us)
        - We didn't see any people in that room. (Nie widzieliśmy ludzi w tamtym pokoju. = we saw no people)
      • w zdaniach twierdzących, w znaczeniu "jakichkolwiek", np.
        - You can take any of these magazines. (Możesz wziąć jakiekolwiek z tych czasopism.)
        - I will go to any school to avoid a draft. (Pójdę do jakiejkolwiek szkoły, aby uniknąć wcielenia do armii.)
        - Choose any salad you want. (Wybierz jakąkolwiek chcesz sałatkę.)

       

       

      Like/ As

      Like

      Like jest przyimkiem dlatego występuje przed rzeczownikiem. Nie powinno natomiast występować przed całym zdaniem zawierającym czasownik:

      • We could stay at home and watch some movies, just like old times.
      • He ate like a pig.

      Like używamy do porównywania, kiedy znaczy: "w taki sposób jak" lub "do tego samego stopnia jak".

      • You talk like a baby with its mouth full of sweets.
      • She sings like Barbra Streisand.

      Zazwyczaj like "wyklucza" rzeczy. Innymi słowy, używaj like, gdy porównujesz coś do jednej rzeczy.

      • If you have voice like Barbra Streisand, you shouldn't waste your talent.

      As

      As jest spójnikiem dlatego może wystepować przed całym zdaniem zawierającym czasownik.

      • As I told you, it was John who took the money from the table.
      • As we thought, the flight was cancelled.

      As używamy do porównywania, kiedy ma wyrazić równość lub gdy ma znaczyć: "w funkcji/roli czegoś".

      • She acted as a clown when he asked her out for dinner.

      Zazwyczaj as "włącza" rzeczy. Innymi słowy, używaj as lub such as, gdy porównujesz, wymieniasz wiele rzeczy.

      • I have been to many countries such as Japan, China, USA and Germany.
      • If you have accessories such as computer or mobile phone, you can get in touch with anybody you want.

       

      
      

      Than, as...as

      Than

      Konstrukcji 'than' używa się w porównaniach z przymiotnikami w stopniu wyższym.

      Na przykład:

      • He is taller than me. (On jest wyższy ode mnie).
      • They are closer than we are. (Oni są bliżej od nas).
      • She isn't wiser than the whole class. (Ona nie jest mądrzejsza od całej klasy.)

      Zdanie 'He is taller than me' jest w zasadzie niepoprawne gramatycznie, ponieważ zaimek 'me' jest używany jako
      zaimek osobowy 'ja'. Jest to typowa konstrukcja dla stylu nieformalnego, która jest używana częściej niż forma poprawna 'than I am'.

      As...as

      Forma 'as...as' wyraża równość. Stosowana jest ona w porównaniach przymiotników w stopniu równym. Inne odmiany tej formy to: "not as...as", "not so ...as" (wyraża nierówność) .

      Na przykład:

      • He is as tall as me. (On jest tak wyskoki jak ja).
      • They are as close as we are. (Oni są tak blisko jak my).
      • She isn't so wise as the whole class. (Ona nie jest tak mądra jak cała klasa.)

      Zdanie 'He is as tall as me' jest w zasadzie niepoprawne gramatycznie, ponieważ zaimek 'me' jest używany jako
      zaimek osobowy 'ja'. Jest to typowa konstrukcja dla stylu nieformalnego, która jest używana częściej niż forma poprawna 'than I am'

      Zobacz similes (porównania) z użyciem konstrukcji as...as

      
      
      

      Wish

      Konstrukcja "wish"

      He wishes that he were rich
      They wish that they had studied harder when they were young.
      She wishes that you would come to the meeting tomorrow.

      W zdaniach tych można pominąć "that".

      Powyższe trzy przykłady ilustrują użycie trybu łącznikowego przeszłego. Każdy z nich odnosi się do innego czasu.

      "He wishes he were rich" w dosłownym tłumaczenie oznacza "on życzy sobie żeby był bogaty". Pytanie kiedy? Teraz i w przyszłości. Czas przeszły czasownika w tej formie gramatycznej odnosi się do teraźniejszości i przyszłości. W angielskim, podobnie jak w polskim, używa się czasu przeszłego do wyrażenia tego co nie jest prawdziwe na dzień dzisiejszy.

      W trybie tym w języku polskim użycie czasownika "życzy" umieszcza to życzenie w teraźniejszości. Oznacza to, że życzenie to nie dotyczy przeszłości.

      Innym tłumaczeniem słowa "wish" jest "żałować". Zdanie "He wishes he were rich" można też przetłumaczyć jako "on żałuję, że nie jest bogaty". Kiedy? W tej chwili nie jest bogaty.

      Te dwa polskie tłumaczenia mają tylko jedną konstrukcję w języku angielskim

      "On żałuję, że nie jest bogaty" oraz "On życzy sobie żeby był bogaty" = jedna forma: "He wishes he were rich".

      Co się stanie jeśli chcemy powiedzieć następujące zdanie: 'On żałuje, że nie był bogaty" lub "On życzył sobie żeby był bogaty". Dwie te formy w języku polskim odnoszą sie do przeszłości. W angielskim mają one tylko jedną formę: "He wishes he had been rich". Czasownik "had been" użyty w czasie Past Perfect.

      ZASADA:

      Do wyrażenia żalu, lub życzenie dotyczącego teraźniejszości i przyszłości należy używać czasu Past Simple lub Past Conitnuous

      • I wish you were here = I regret that you are not here.
      • He wishes he had a car = he regrets that he doesn't have a car.
      • They wish they were going together = they regret that they are not going together.

      Do wyrażenia żalu, lub życzenie dotyczącego przeszłości należy używać czasu Past Perfect.

      • She wishes she had studied at school = she regrets that she didn't study at school.
      • He wishes he had seen Pink Floyd = he regrets that he didn't see Pink Floyd.
      • I wish I had been with you = I regret that i wasn't with you.

      W konstrukcji "wish" można także użyć "would" .

      • I wish you would see this - teraz lub w przyszłości
      • I wish you would have seen this - w przeszłości.

       

       

       

       

      Had Better

      Konstrukcja had better jest używana do udzielania rad. Oznacza ona polskie "lepiej żebyś" w odpowiedniej osobie, także w stosunku do mówiącego np.:

      • I had better do my homwork - Lepiej będzie jak odrobię pracę domową lub powinienem odrobić pracę domową.
      • She had better study harder - lepiej będzie jak zacznie bardziej się uczyć lub powinna odrobić pracę domową.

      Konstrukcja ta nie odmienia się przez czasy ani osoby, a łączy się z podstawową formą czasownika (bare infinitive - bezokolicznik bez to). W pisowni i wymowie had jest skracane jedynie do d lub pomijane.

      W konstrukcji had better przeczenie występuje po słowie better np.:

      • She'd better not go there now! - Lepiej żeby tam nie szła teraz.
      • We'd better not wait here - Lepiej będzie nie czekać tutaj.

      Przykłady użycia konstrukcji:

      • You'd better make sure that you've taken the keys with you.
        Lepiej się upewnij, że zabrałeś klucze ze sobą.
      • Hadn’t you better quit that job?
        Czy nie powinieneś zrezygnować z tej pracy?
      • There had better be someone at home.
        Lepiej będzie jeśli ktoś jest w domu.

       

      
      

      Shall

      Shall w pierwszej osobie liczby pojedynczej i mnogiej wyraża zamiar, natomiast w pozostałych osobach wyraża rozkaz, nakaz, lub przepowiednie.

      Shall jest podobny do czasownika modalnego "will" w znaczeniu "zamiar" lub do czasownika "should" w znaczeniu powinność. Czasownik ten używany jest najczęściej do:

      1. wyrażania ofert:

      • Shall I open the window? (Czy otworzyć okno?)
      • Shall I call for help? (Czy mam wezwać pomoc?)

      2. wyrażania sugestii i propozycji:

      • Shall we watch a movie tonight? (Czy ogłądniemy dzisiaj film?)
      • Shall we go to a bar? (Czy pójdziemy do baru?)

      3. wyrażania obligacji w języku prawniczy i formalnym:

      • The party shall be obligated to pay a monthly fee of $300. (Strona będzie zobligowana płacić miesięczną opłatę 300$)

      Could

      Czasownik "could" jest formą przeszłą czasownika "can". Oznacza on "móc", "potrafić" w przeszłości. Jest też fomą grzecznościową - odpowiednik polskiego "mógłbyś".Czasownika "could" używa się:

      1. do wyrażenia zdolności, umiejętności w czasie przeszłym Past Simple :

      • I could speak five languages.(Potrafiłem mówić pięcioma językami)
      • He could swim like nobody else. (Umiał pływać jak nikt inny)

      2. do wyrażania próśb:

      • Could you fix this for me? (Czy mógłyś mi to naprawić?)
      • Could you open the window? (Czy mógłbyś otworzyć oko?)

      3. do wyrażenia prawdopodobieństwa w teraźniejszości:

      • He could be anywhere. (On może być wszędzie)
      • They could be at home. (Oni moga byc w domu).

      4. do wyrażania prawdopodobieństwa w przeszłości:

      • They couldn't have written the letter. (Nie mogli napisać tego listu) - nie chodzi o to, że nie potrafili, ale że to nie mogli być oni - ktoś inny to zrobił.
      • You couldn't have have been to Australia.( Nie byłeś w Australii - nie mogłeś tam być).

      COULDN'T BE lub COULDN'T HAVE BEEN

      Oznaczają, że jest coś jest niemożliwe.

      • "Where was Asia on Friday?"
      • "I don't know. She couldn't be in the office, because I searched the entire building."
        (Nie mogła być w biurze, ponieważ przeszukałem cały budynek)
      • lub
      • "I don't know. She couldn't have gone home, because her bag was still in the office." (Nie mogła pójść do domu, ponieważ jej torebka jeszcze była w biurze)

       

       

      Must

      Czasownika must, który oznaczaja "musieć", używa się:

      1. do wyrażenia konieczności i obligacji w teraźniejszości:

      • You must complete this assignement on time. (Musisz ukończyć to zadanie na czas).
      • She must study for the exam. (Ona musi uczyc się do egzaminu).

      2. do wyrażenia stanowczych rad i zaproszeń:

      • You must come and vist us. (Musisz odwiedzić nas.)
      • He must see the Tower when he is in London. (Musi odwiedzić Tower kiedy jest w Londynie)

      3. do wyrażenia prawdopodobieństwa w teraźniejszości:

      • She must be at home at this time of the day. (O tej może powinna [musi] być w domu)
      • They must be crazy. (Oni muszą byc stuknięci).

      4. do wyrażenia prawdopodobieństwa w przeszłości:

      W poniższych przykładach formą gramatyczną odnoszącą się do przeszłości nie jest czasownik "must", ale tzw Perfect Infinitive "have left " lub "have told ".

      • He must have left the buidling before we came. (Musiał wyjść z budynku zanim przyszliśmy)
      • I must have told you about that. (Musiałem ci o tym powiedzieć).

      MUST, MUSTN'T, HAVE TO

      1. Zaprzeczeniem "MUST" jest "don't /doesn't/ didn't HAVE TO".

      • I don't have to tell you that. (Nie muszę ci tego mówić).
      • She doesn't have to go to school. (Nie musi iść do szkoły).

      Czas teraźniejszy	Czas przyszły	Czas przeszły
      MUST	Won't have to	Didn't have to

      2. Czas przeszły MUST to "HAD TO".

      • We had to be there at 12. (Musieliśmy tam być o 12).
      • You had to write an essay for today. (Miałeś na dzisiaj napisać wypracowanie).

      Czas teraźniejszy	Czas przyszły	Czas przeszły
      MUST	Will have to	Had to
      Have to	Will have to	Had to

      3. MUSTN'T, czyli MUST NOT

      Mustn't nie znaczy "nie musieć" ale "nie wolno". Czasnownik MUSN'T = BE NOT ALLOWED TO.

      • She mustn't interupt other students. (Nie wolno jej przerywać innym studentom.)
      • You musn't smoke here! (Nie wolno tu palić).

      3. Czas przeszły MUSTN'T to "weren't/wasn't ALLOWED TO"

      • We weren't allowed to play outside. (Nie wolno nam było bawić się na zewnątrz).
      • You weren't allowed to look there. (Nie wolno ci było tam patrzeć).

      Czas teraźniejszy	Czas przyszły	Czas przeszły
      MUST NOT = MUSN'T = BE NOT ALLOWED TO	Will be allowed to	weren't / wasn't allowed to

      "Must" i "have to" znaczą to samo. Są one wymienne, chociaż "must" odnosi się bardziej do obligacji wewnętrznej a "have to" do narzuconej z zewnątrz.

       

       

      Should

      Teraźniejszość
      Zdania twierdzące	Zdanie przeczące	Zdania pytające
      You should take it with you. (Powinieneś to zabrać ze sobą) They should go now. (powinni juz iść)	You shoudn't be so angry. Nie powinieneś być taki zły) She shouldn't write to him. (Nie powinna do niego pisać)	Should I stay with you? (Czy powinienem z tabą zostać) What should we do? Co powinniśmy zrobić?)
      Przeszłość
      You should have taken it with you. (Powinieneś był to zabrać ze sobą) They should have gone. (Powinni byli pójść)	You shoudn't have been so angry. Nie powinieneś był być taki zły) She shouldn't have written to him. (Nie powinna była do niego pisać)	Should I have stayed with you? (Czy powinienem był z tabą zostać) What should we have done? Co powinniśmy byli zrobić?)

      Czasownik modalny SHOULD używany jest:

      1. do wyrażenia rad, porad:

      • She thinks you should buy a new car. (Ona uważa, że powinieneś kupić nowy samochód).
      • You shouldn't be drinking and driving. (Nie powinieneś pić i prowadzić)
      • You shouldn't have bought that car, it's a piece of junk.(Nie powinieneś był kupować tego samochodu)

      2. do wyrażania obligacji (jest słabsze niż MUST):

      • The machine should be inspected on a daily basis. (Maszyna powinna być przeglądana codziennie).
      
      

      Would

      Używane jest:

      1. w mowie zależnej w znaczeniu "will":

      • He said that the next lesson would start at 11.

      2. do wyrażania grzecznych próśb i ofert:

      • Would you like a cup of tea?

      3. w okresach warunkowych wyrażających nierzeczywistość (I, II):

      • If it was up to me, you wouldn't have to work.
      • If she had come, she would have met this nice fellow.

      4. w zdaniach z "wish" do pokazania irytacji lub żalu:

      • I wish you wouldn't hold my hand all the time.

      5. do wyrażania zwyczajów z przeszłości w znaczeniu "used to":

      • When I was 10, we would often spend summers in that cottage

      6. do wyrażenia przyszłości w przeszłości (future in the past):

      • This event would become known worldwide in a few of years.

       

       

       
      

      Might May

      czasowniki modalne MIGHT i MAY mają takie samo znaczenie.

      Używane są do:

      1. wypowiadania się na temat teraźniejszości lub przyszłości posiadając pewien stopień niepewności:

      • I may be studying a bit tonight, I still haven't made up my mind.
      • Poland may win the cup this year, you never know.

      2. wypowiadania się na temat przeszłości posiadając pewien stopień niepewności:

      • I guess she may be looking for credit card offers.

      May jest używane do wyrażania pozwolenia lub zakazu w sytuacjach formalnych:

      • May I borrow a pen from you?
      • You may not use dictionaries in this test.

       

      
      

      Czasowniki modalne - prawdopodobieństwo

      W języku angielskim czasowniki wyrażające prawdopodobieństwo używane są do wyrażania opinii w oparciu o informację posiadaną przez mówcę. Kiedy mówimy: "she is at home" mamy 100% gwarancji, że tak jest. Wyrażamy tą opinię w oparciu o pewne informacje, które już posiadamy, np: o tej godzinie zawsze jest w domu - znamy ją dobrze, albo właśnie widzieliśmy jak wchodziła do domu.

      Tabela przedstawiająca prawdobodobieństwo (od 100% w dół)

      Prawd.	Zdanie twierdzące (teraźniejszość)	Zdanie przeczące (teraźniejszość)
      100%	She is reading a book pewność	She isn't reading a book. pewność
      95%	She must be reading a book. możliwość	She can't be reading a book. brak możliwości
      50%	She may be reading a book. możliwość	She may not be reading a book. możliwość
      49%	She might be reading a book. możliwość	She might not be reading a book. możliwośc
      0-20%	She could be reading a book. możliwość
      Prawd.	Zdanie twierdzące (przeszłość)	Zdanie przeczące (przeszłść)
      100%	She was reading a book pewność	She wasn't reading a book. pewność
      95%	She must have been reading a book. możliwość	She can't have been reading a book. She couldn't have been reading a book. brak możliwości
      50%	She may have been reading a book. możliwość	She may not have been reading a book. możliwość
      49%	She might have been reading a book. możliwość	She might not have been reading a book. możliwość
      0-20%	She could have been reading a book. możliwość

       

       

      yet, just, already

      
      YET
      -Używa sie w Present Perfect w zdaniach przeczących oraz pytających. Yet stawia się na końcu zdania.

      I haven’t read it yet

      She hasn’t had it yet

      
      Have you eaten your dinner yet?
      No, not yet. I haven't eaten yet.

       

      
      
      JUST
      -Używa się w zdaniach twierdzących. Just stawia się przed głównym czasownikiem.
      Would you like a glass of water?
      No thanks. I've just drank three.
      
      ALREADY

       

      Przysłówka „already” używa się w znaczeniu ‘już’, ‘szybciej, niż się spodziewano’, np.:
      
      (1) I already knew this.
      Ju¿ to wiedziałem.
      (2) A cure for pneumonia already exists.
      Lek na zapalenie płuc już istnieje.
      
      Pozycja wyrazu „already” wpływa na rozłożenie akcentów znaczeniowych w danym zdaniu. Aby podkreślić aspekt czasowy, można np. powiedzieć:
      
      (3) I knew this already.
      Wiedziałem to już.
      -Używa sie w zdaniach twierdzących mówiąc o czynności, którą się własnie wykonało. Already stawia się przed głównym czasownikiem.
      Have you watched that film?
      Yes, I have already watched it two times.

       

      Używa sie po have/has!

       

       

      Infinitive/ Gerund

      W angielskim występują trzy formy bezokolicznika:

      To-Infinitive	Bare Infinitive	Perfect Infinitive
      to be	be	to have been

      Użycie To-Infinitive

      • po przymiotnikach np:
        - It's easy to do it. (Łatwo to zrobić).
        - She is nice to be with. (Miło z nią być).
        - The task seemed to be too difficult to handle. (Zadanie wydawało się zbyt trudne do załatwienia).
      • po czasownikach takich jak:

      afford, agree, appear, arrange, ask, attempt, beg, care, cease, claim, consent, decide, demand, deserve, determine, endeavor, expect,

      fail, forget, hesitate, help, hope, intend, learn, manage, mean, need, neglect, offer; plan, prefer, prepare, pretend, propose,

      promise, refuse, regret, remember, seem, struggle, swear, threaten, try; volunteer, undertake, wait, want, wish

      • do wyrażenia celu np:
        - I got up to start a new day. (Wstałem aby zacząć nowy dzień).
        - She went to the kitchen to make breakfast. (Poszła do kuchni zrobić śniadanie).
        - They go to English classes to learn English. (Chodzą na lekcje angielskiego aby nauczyć się angielskiego).

      Użycie Bare Infinitive

      • po "would rather" i "had better" np:
        - I would rather stay than go. (Wolę zostać niż iść)
        - You had better study harder. (Lepiej ucz się więcej).
        - I'd rather walk than run. (Wolę chodzić niż biegać).
        - She'd better watch out. (Lepiej niech uważa)
      • po czasownikach modalnych np:
        - I can swim. (Umię pływać).
        - You must stay here and watch him. (Musisz to zostać i go obserwować).
        - They should be here soon. (Powinni tu zaraz być).
        - He may be at home. (On może być w domu).
      • po czasownikach takich jak: "let", "make", "hear", "feel", "help", np:
        - She lets me play with her. (Pozwala mi się ze sobą bawić)
        - He made me make dinner. (Zmusił mnie do zrobienia obiadu).
        - I saw her come back home. (Widziałem jak wróciła do domu).
        - They heard us play. (Słyszeli jak graliśmyy).

      Perfect Infinitive

      • do wyrażenia przeszłości (zobacz Perfect infinitive) np.:
        - I'm glad I have bought it. (Cieszę się, że to kupiłem)
        - She must have been here. (Jestem pewny, że tu była [musiała tu być])
        - You are said to have been married. (Mówi się, że byłeś żonaty).

      Forma -ing (Gerund)

      • po przyimkach (prepositions) np:
        - He is thinking of going back to school. (Myśli o powrocie do szkoły)
        - I'm interested in writing books. (Interesuje się pisaniem książek)
        - They are good at driving cars and trucks. (Są dobrzy w prowadzeniu samochodów i ciężarówek)
        - Thank you for comming. (Dzięki za przybycie)
      • jako podmiot zdania np:
        - Swimming is good for you. (Pływanie dobrze ci zrobi).
        - Dancing can be tiring. (Taniec maże być męczący).
        - Skiing is a winter sport. (Jazda na nartach jest sportem zimowym).
      • po czasowniku "go" z niektórymi czynnościami np:
        - We can go shopping. (Możemy iść na zakupy)).
        - I'm going skiing. (Idę na narty).
        - She wants to go camping. (Ona chce pojechaać na obóz)
      • po czasownikach takich jak:

      admit, advise, anticipate, appreciate, avoid, complete, consider, defer, delay, deny, dread, detest, discuss, dislike, enjoy, excuse,

      fancy, finish, forgive, Imagine, involve, keep, mention, mind, miss, pardon, postpone, practice, prevent,

      quit, recall, recollect, recommend, regret, remember, resent, resist, risk, save, stop, suggest, tolerate, understand

       

       

      FIRST CONDITIONAL
      
      
      Budowa:
      
      
      "if" + the Present Simple Tense + ", " + the Future Simple Tense

      If you do it, I will be very angry.
      Jeśli to zrobisz, będę bardzo zły.

      
      
      Możliwy jest odwrotny szyk zdania:

      I will be very angry if you do it.
      Będę bardzo zły jeśli to zrobisz.

      
      
      Należy jednak pamiętać o tym, że po słowie "if" zawsze występuje czas the Present Simple Tense.
      
      Użycie:
      
      Odnosi się do teraźniejszości lub przyszłości. Warunek jest możliwy do spełnienia.

      ---

      Zamiast 'if' można użyć innych słów:

      ·  unless
      (chyba że, jeśli nie)

      I won't give you my bike unless you promise to return it before midnight.
      Nie dam ci mojego roweru chyba że obiecasz oddać go przed północą.

       

      ·  as soon as
      (jak tylko)

      I'll do it as soon as I can.
      Zrobie to jak tylko będę mógł.

       

      ·  when
      (kiedy, jak)

      I'll tell you when I find out something.
      Dam ci znać jak tylko czegoś się dowiem.

       

       

      So do I / Nor are you / Neither have they

      Konstrukcje te stosujemy, gdy chcemy powiedzieć, że też coś robimy / jacyś jesteśmy / byliśmy itd.

      Jeżeli ktoś wypowiada zdanie twierdzące a my chcemy powiedzieć że też coś robimy / jacyś jesteśmy / byliśmy itd. to używamy konstrukcji

      So + czasownik odmieniający się przez inwersję / czasownik posiłkowy (operator) + podmiot

      I am happy. → So am I.                                                            My mother is happy. → So is my mother.

      You are stupid! → And so are you!                                            I was happy. → So was I.

      Peter was at home yesterday. → So was John.                          I can swim. → So can I.

      I could swim. → So could I.                                                 I would rather watch TV than surf the Internet. → So would I.

      I play football. → So do I                                                           We played football yesterday. → So did we.

      John will become a great fotballer. → So will Peter.

      I have just learned some new English structures. → So have I.

      Maria has got a car. → So has Jenny.

      Jeżeli ktoś wypowiada zdanie przeczące a chcemy potwierdzić że też czegoś nie robimy / też nie jesteśmy gdzieś lub jacyś / byliśmy to używamy konstrukcji:

      Nor / Neither + czasownik odmieniający się przez inwersję / czasownik posiłkowy )operator + podmiot

      I am not happy. → Neither am I.

      My mother isn’t happy. → Nor is my mother.

      I don’t play football. → Neither do I.

      We didn’t play football yesterday. → Nor did we.

      She won’t be a singer. → Nor will he. 

      Either

      Konstrukcję z nor / neither możemy także zastosować ze słówkiem either.

      I don't play football.  → Neither I do.  → I don't either.

      We aren't happy. →   Neither we are. → We aren't either.

      W tym przypadku powtarzamy zdanie przeczące i dodajemy either na końcu.

      But I can / But I can't.

      Jeśli ktoś coś potrafi zrobić / jest jakiś / był jakiś, a my nie to możemy odpowiedzieć za pomocą but + zdanie o znaczeniu przeciwnym

      I can't swim. →   But I can.

      She is at home. → But her mother isn't. 

       

      Passive Voice - strona bierna

      Stronę bierną tworzy się poprzez odmianę czasownika TO BE w tym samym czasie co zdanie wyjściowe w stronie czynnej oraz dodanie past participle, czyli czasownika w 3 formie.

      Zastosowanie                             was/were  is/are     > + III forma

      Przykład 1:

      ·  They did it - Past Simple - Active Voice

      ·  It was done - wciąż jest to Past Simple [was], 'it' stało się podmiotem zdania, czasownik w 3 formie to DO - DONE, w zdaniu Active występował w formie drugiej - did

      Przykład 2:

      ·  People have seen lots of wolves in the streets - Present Perfect

      ·  Lots of wolves have been seen in the streets - strona bierna, czas Present Perfect

      Podobnie wygląda to z użyciem czasowników modalnych:
      
      A: You must do it
      P: It must be done

      A: You should heve told them
      P: They should have been told

      Czas Continuous:
      A: They are watching the movie
      P: The movie is being watched - by zachować czas Continuous, musimy czasownik To BE dać w tym samym czasie co z zdaniu Active, czyli BE + czasownik w formie ING

      A: They are building two houses
      
      P: Two houses are being built

      Formy Active i Passive:

      Tense	Active Voice	Passive Voice
      Simple Present	keeps	is kept
      Present Continuous	is keeping	is being kept
      Simple Past	kept	was kept
      Past Continuous	was keeping	was being kept
      Present Perfect	has kept	has been kept
      Past Perfect	had kept	had been kept
      Future	will keep	will be kept
      Conditional	would kept	would be kept
      Perfect Conditional	would have kept	would have been kept
      Perect participle	having kept	having been kept
      Modal verbs	must keep	must be kept
      	should keep	should be kept
      	must have kept	must have been kept